Vandaag gebeurde wat ik alleen bij anderen had gezien dus wat lange tijd een ver-van-mijn-bed-show was. Ik las op een ander sociaal platform een bericht van een van de mensen die ik daar volg dat diens kind gekscherend had gezegd zicht te identificeren als gevechtshelikopter. Dit werd gedeeld op het sociale medium als “humor”.
Humor. Een klein woordje met een grote betekenis. In mijn ogen is het pas humor als er op dat moment niet een gemarginaliseerde groep wordt gekwetst en beledigd. Maar in dit geval zou het hebben gelegen aan mijn gebrek aan humor dat ik er op reageerde deze reactie transfobisch en discriminerend te vinden. Hierop ontstond een lange discussie waarbij ik aangaf dat het in dit geval netjes is om sorry te zeggen en dan is het ook gewoon klaar. Maar dat ging niet.
Dit gaf voor mij de doorslag te beginnen aan dit stuk.
Ik wil heel graag ingaan op het cisgender privilege. Een privilege is iets wat je nou eenmaal hebt en wat je voordeel kan opleveren in de huidige maatschappij. Een aantal grote privileges zijn: wit persoon, cisgender, man, hetero, vaste baan, goed salaris, een dak boven je hoofd, de mogelijkheid om te studeren enz.
Waar cisgender mensen een groot voordeel hebben is dat zij nooit worden geconfronteerd met dingen waar ze niet eens bij stil hoeven te staan. Moet er op een formulier man/vrouw worden ingevuld dan is dat geen probleem. Een openbaar toilet kiezen evenmin. Zij zullen doorgaans niet raar worden aangekeken omdat zij “anders” zijn, hoeven geen (medische) transitie te ondergaan om de binnenkant en de buitenkant bij elkaar te laten matchen. Ook bij bijvoorbeeld sollicitaties wordt je als transgender persoon vaak geweigerd omdat er meer redenen zijn zoals kans op operaties, minder stabiel. Ook is het vandaag de dag nog zo dat als je als transgender persoon een medische transitie start je vrije dagen moet opnemen voor deze operatie(s). Ook wordt een cisgender persoon genoemd bij de naam zoals die deze het liefste heeft, maar als een transpersoon liever een andere naam gebruikt wordt toch nog heel vaak de “deadname” gebruikt door mensen om hen heen of wordt er naar gevraagd op formulieren. Om deze naam officieel te laten wijzigen is vaak een verklaring van een rechter nodig wat het allemaal nog moeilijker maakt.
Als dan een cisgender persoon de enorm veel gehoorde, oude en slechte grap maakt zich niet te identificeren als man of vrouw maar wel als gevechtshelikopter doe je indirect afbreuk aan alles wat de transgender personen tot nu toe al bereikt hebben. Daarbij is ook nog een groot verschil te maken tussen de binaire transpersonen en non binaire transpersonen, waarin die laatste groep het juist nodig heeft om serieus genomen te worden en ook juist die derde optie bij geslacht te krijgen omdat deze zo niet hoeven te kiezen tussen 2 hele slechte opties. Wat de dysforie die deze mensen normaal gesproken al ervaren nog meer zal versterken.
Rest mij nog een punt: een grapje maken over je eigen minderheidsgroep is prima, over jezelf vooral blijven doen. Dat doen transpersonen ook geregeld (I’m a transformer!), maar een ander die daar geen persoonlijke ervaring mee heeft kan hier beter vandaan blijven.
Educate each other with love.
Jolijn 