Home.
Een klein woordje, met een grote betekenis. Het is niet alleen een bouwwerk van stenen, cement, hout en dakpannen. Het is een gevoel, een emotie. Als je er aan denkt voel je het meteen.
Home is thuis. Thuiskomen. Dat gevoel is niet te vangen in muren, vloeren en een dak. Het zit in je hart, diep van binnen, waar het je raakt en waar je het koestert. Niemand weet precies waar jouw home is behalve jij zelf.
Mijn home is niet waar mijn huis staat. Ik voel mij er wel thuis maar ik ben het niet, helaas. Mijn home is niet in een huis te vangen. Ik kan er over schrijven, denk er ook echt veel over na. Als ik mij niet zo lekker voel waar ik nu woon ga ik in mijn dromen naar mijn ultieme home. Dat is op een warm strand, gewoon zitten in het warme zand en staren naar de zee. Iets dichter bij huis vind ik dit plekje zelf meestal terug op Texel, daar ben ik nu meerdere keren op vakantie geweest en voelt echt als thuiskomen. Zodra ik op de boot stap voelt het goed, dan hoor ik nog de stem van de omroeper zeggen: “En voor alle Texelaren: welkom thuis.” Ik voel dat kleine woordje thuis, diep van binnen.

Mijn home is ook in muziek, een nummer wat mij altijd terug laat denken aan vervlogen tijden. Ik weet niet hoe ik dat anders kan noemen, maar de tijd dat ik nog bij een koor zat en we prachtige klassieke nummers zongen. Als ik nu die nummers hoor omdat ze op Spotify langs komen of omdat ik echt de behoefte had er even naar te zoeken op YouTube dan voel ik het echt binnen komen. Mijn thuis. Op dit moment luister ik veel Cantique de Jean Racine van Gabriel Fauré en Bogoriditsye Dyevo van Sergei Rachmaninoff, ik kan het zeker aanraden deze eens op te zoeken. En in een gekkere bui zing ik heel hard mee met 12 days of Christmas, ja, ook in juni.
Op dit moment heb ik mij als doel gesteld te gaan sparen voor een piano, wel een elektrische aangezien ik aan beide kanten buren heb. Dat geeft mij ook een gevoel van thuis, ik geniet van muziek en heb het liefst altijd muziek in huis. Waar ik ook ben, er komt altijd geluid uit mijn buurt. Dat begint nu ook anderen op te vallen dus gebruik ik maar vaker mijn oordopjes.
Ook vind ik mijn thuis in de kerk, niet elke kerk op de een of andere manier, maar een enkele waar ik echt rust kan vinden. In deze tijd kom ik er helaas te weinig door alle maatregelen, maar als ik er ben ervaar ik zo veel rust en liefde die ik niet anders kan beschrijven dan als Thuis.
Het blijft altijd een zoektocht waar je home is maar als je het gevonden hebt zeg ik:
Welkom thuis
