Vorig jaar december besefte ik dat het niet verder ging als ik alles perse wou blijven lopen. Het ging steeds moeizamer en ik moest steeds langer herstellen van lopen. Ook stukjes van <500 meter werden steeds lastiger om te blijven lopen.
Toen besloot ik om een rolstoel aan te vragen. Dat bleek een hele reis te worden.
In januari begon ik dan met de echte aanvraag, 3 januari kwam de adviseur om alles op te meten aan mij en wat er nodig was. Het werd een Quickie Helium. Het was nog even de vraag of hij uit depot kwam of dat ik een nieuwe kreeg dus hadden we het niet gehad over kleurstellingen en heb ik aangegeven dat als de adviseur het wist of hij uit depot kwam of dat er toch een nieuwe gemaakt werd voor mij, dat hij contact met mij zou opnemen over de kleur van het frame, de details én welke spaakbeschermers ik graag wou hebben.
En daar begon het vervolg van de ellende. 26 januari besloot ik zelf nog maar eens te bellen hoe het ervoor stond. Ik kreeg toen te horen dat hij al besteld was. Ik wist niet meer hoe ik het had. Ook kreeg ik toen te horen “Wat doet een kleur er nou toe?”
Nou, een kleur doet er wél toe! Ik kan mij voorstellen dat dat als niet-rolstoelgebruiker misschien anders voelt, maar voor mij was het mijn eerste rolstoel, wat al een hele grote stap was, en dan ook nog deze opmerking.
Ik ben vanaf dat moment elke week wel 2x gaan bellen hoe het ervoor stond, want blijkbaar kon de adviseur het niet aan.
Toen de rolstoel eenmaal binnen was bleek deze zonder rugleuning te zijn besteld (???) en daarna de verkeerde rugleuning. Ook zat er geen wig in die ik nodig heb en bleek deze rolstoel niet op mijn maat leverbaar waardoor ik dus een te kleine rolstoel had gekregen.
Daarna is er een tweede adviseur aan mij toegewezen maar ook deze kon niet voor mij betekenen wat ik nodig had. Omdat deze Quickie Helium gewoon nooit mijn maat zou kunnen krijgen.
Uiteindelijk kreeg ik een derde adviseur en zij kon eindelijk doen wat de eerste al had moeten doen. Afstappen van de Quickie Helium en helemaal opnieuw beginnen met een nieuwe rolstoelaanvraag. Deze keer de Quickie Argon2. Ik kon deze keer tot in detail zelf meebeslissen in kleur, details, rugleuning, zitkussen, zelfs de remmen mocht ik zelf over meebeslissen!
Gistermiddag kreeg ik dan eindelijk mijn Argon2 binnen. Deze is prachtig! Het frame is mat-antraciet, de details zijn zwart en ik heb hele gave spaakbeschermers gekregen van het bedrijf als “goedmakertje”. Ook heb ik een wig die een stuk beter zit, een rugleuning op de juiste maat mét extra opblaasbaar kussentje wat ik zelf nog kan opblazen of leeg laten lopen voor extra steun. Het voetenplankje is opklapbaar wat in en uitstappen maar ook met mijn voeten meeremmen een stuk makkelijker maakt en een extra steun daardoor achter mijn enkels waar ik mijn voeten ook nog op kan zetten om mijn onderrug nog meer te ontlasten. Ook is de rugleuning neerklapbaar wat het een stuk makkelijker maakt om mijn rolstoel in de auto te zetten.
Ik hoop op heel veel fijne kilometers en jaren samen met deze en dat het een volgende keer eerder goed gaat. Ik weet nu in elk geval wat ik nodig heb om mij goed fysiek ondersteund te voelen en lekker te kunnen rollen.
In september start ik met een cursus Rolstoelvaardigheid bij het Wheelchair Skills Team om handiger te worden en nog zelfstandiger.
Jolijn 